Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Δεσμεύσεις






Δέσμευση σημαίνει πάντα οι άλλοι. Ποτέ εμείς.
Η δέσμευση απέναντι στον εαυτό μας είναι ανύπαρκτη. Δεν υφίσταται  ούτε καν σα σκέψη…
Κάποτε είχαμε όνειρα. Είχαμε πει στον εαυτό μας: Εγώ θα το κάνω, θα το πετύχω, θα το καταφέρω, θα το αλλάξω, θα το ζήσω!
Τι έχει απομείνει τώρα;
Που έχουν πάει οι δεσμεύσεις απέναντι στα όνειρά μας, στο παιδί μέσα μας, στις ανάγκες και στα θέλω μας;
Που βρίσκονται όλα αυτά; Μήπως έχουν καταποντιστεί στο όνομα των αναγκών των άλλων;…

Καθένας έχει το δικό του ταξίδι.
Συναντιόμαστε και αποχωριζόμαστε. Τίποτα δεν είναι δικό μας, ούτε καν τα παιδιά μας. Κι εκείνα έχουν το δικό τους ταξίδι, στο οποίο συχνά εθελοτυφλούμε δεσμεύοντάς τα στη δική μας ζωή με αόρατα υλικά και συνασθηματικά νήματα …

Δικό μας έχουμε μόνο ένα πράγμα: Τον εαυτό μας. Οι δεσμεύσεις στους άλλους είναι παροδικές, αλλά στον εαυτό μας μόνιμες! 
Κι ωστόσο είναι οι μόνες που δεν έχουμε ποτέ τηρήσει κι αν κάποτε το κάνουμε είναι με άπειρες ενοχές….
Η παχυσαρκία, οι καρκίνοι, το άγχος, η κατάθλιψη, οι κρίσεις πανικού και τόσα άλλα,  μήπως οφείλονται στο ότι δεν τηρήσαμε τις δεσμεύσεις, τις υποσχέσεις στον εαυτό μας κι αισθάνεται ….  προδομένος;
Πόσες φορές του είχαμε υποσχεθεί και δεν το κάναμε;…. Τον αγνοήσαμε, τον πιέσαμε υπερβολικά, τον ταπεινώσαμε, τον κοροϊδέψαμε, αθετήσαμε όσα του είχαμε υποσχεθεί;



Μια μέρα θα χρειαστεί να πάρουμε το θάρρος
να αναλάβουμε την προσωπική μας ευθύνη.
Να τιμήσουμε τη δέσμευση απέναντι στον εαυτό μας,
αυτή τη δέσμευση που κάποτε είχαμε πάρει
και  να γράψουμε το βιβλίο της ζωής μας από την αρχή,
ριψοκινδυνεύοντας …. να κοιτάξουμε μέσα μας.
Να συμφιλιωθούμε μαζί του και το δυσκολότερο,
να αποφασίσουμε να ζήσουμε μια αυθεντική, αληθινή ζωή,
αντί για την επίκτητη που έχουμε ζήσει ως τώρα.
Να ζήσουμε επιτέλους τη ζωή που δε ζήσαμε!!

Να επανακτήσουμε τη σύνδεση με τον αληθινό μας εαυτό.
Να συνδεθούμε με τον παλμό της δικής μας καρδιάς.  
Να επανεξετάσουμε την ποιότητα της σχέσης με μας.
Να επανακτήσουμε τους χαμένους δεσμούς και δεσμεύσεις
απέναντι σ’αυτό τον μικρό κόκκο του Σύμπαντος
που όμως
είμαστε Εμείς.