Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Το καθρέφτισμα του καθρέφτη

Όταν οι πράξεις των άλλων μας ενοχλούν, δεν φταιν οι άλλοι, αλλά ούτε και οι πράξεις τους.
Αυτό που μας ενοχλεί, μας θυμώνει, μας εκνευρίζει, μας στενοχωρεί στους άλλους, είναι εκείνο το κομμάτι που χρήζει θεραπείας μέσα μας.

Πότε θα έχει θεραπευτεί;
Όταν δε θα έχει την παραμικρή απήχηση μέσα μας το οποιοδήποτε «ολίσθημα» των άλλων.
Όταν θα μπορούμε να επιλέξουμε τι θα πάρουμε και τι θα αφήσουμε πίσω, χωρίς την ελάχιστη συναισθηματική εμπλοκή. Χωρίς την ελάχιστη κριτική ή δυσαρέσκεια εκ μέρους μας.
Όπως όταν διαλέγεις ένα φρούτο ή ένα ρούχο. Δε θυμώνεις ή δε νοιώθεις αναστάτωση επειδή τελικά επέλεξες το μήλο κι όχι το πορτοκάλι.

Και ποια επιλογή είναι η σωστότερη;
Η εκάστοτε δεδομένη επιλογή είναι  Πάντα  η καλύτερη.
Γιατί, δεν υπάρχει σωστή ή λάθος επιλογή από μια ανώτερη ή πιο αποστασιοποιημένη προοπτική.
Βέβαια μια Α επιλογή ίσως μας ταλαιπωρήσει λίγο πιο πολύ από τη Β, αλλά είναι αυτή που θα μας βοηθήσει στην κατανόηση και κατεπέκταση στη θεραπεία.
Όταν η «θεραπεία» επέλθει, η επιλογή αυτή δεν πρόκειται να επανέλθει ποτέ πια, αφού θα έχει εκπληρώσει το λόγο ύπαρξής της.

Γιαυτό όταν οι άλλοι μας ενοχλούν και πριν προβούμε στην όποια αντίδραση, ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη.

Δεν είναι στην αντανάκλασή μας, στο είδωλό μας, το ζήτημα,
αλλά στο πρωτότυπο, που βρίσκεται μέσα μας.
Οτιδήποτε μας ενοχλεί «εκεί έξω» θα το λύσουμε, όχι εκεί έξω που αντανακλά, αλλά «εδώ μέσα» απ’ όπου προέρχεται.
Όταν το διορθώσουμε στο πρωτότυπο,
δεν μπορεί παρά να αλλάξει και η εικόνα στον καθρέφτη.