Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Το πρόβλημα και η λύση


«Δεν μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα
από το ίδιο επίπεδο απ’ όπου δημιουργήθηκε»



   Δεν είναι η σκέψη – το καταφύγιό μας – που θα λύσει το πρόβλημα.

Είναι η υπέρβαση της σκέψης.

Το πέραν της σκέψης.

Ποτέ καμιά έμπνευση δεν ήρθε μέσω σκέψης .

Έτσι, την επόμενη φορά που θα προσπαθείς απεγνωσμένα
να βρεις σχεδόν δια της βίας τη λύση,
θυμήσου
ότι άδικα πασχίζεις, γιατί, δεν είναι αυτός ο τρόπος.
Η προσπάθεια είναι το ίδιο το πρόβλημα κι όχι η λύση του.
Άστο κι αφέσου.
Χαλάρωσε.

Δεν είναι η κολλημένη αλλά η διευρυμένη προοπτική
που θα οδηγήσει στη λύση.
Στη λύση που θα φανερωθεί από μόνη της,
όταν θα έχεις εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια
και θα έχεις παραδώσει τα ηνία
στην εσωτερική σου Σοφία.



Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

Σχέσεις. Γιατί;



Ποιος ο λόγος μιας σχέσης;
Η αγάπη;
Η ευτυχία;
Η κάλυψη αναγκών;

Κι όμως.
Ο σκοπός των σχέσεων δεν είναι να μας κάνουν ευτυχισμένους.
Ούτε καν ολοκληρωμένους.
Ο σκοπός των σχέσεων
είναι να μας πάνε ένα βήμα μπροστά στο «γνώθι σαυτόν».
Γι’ αυτό και
 οι πιο κοντινές μας σχέσεις είναι συχνά και οι πιο επίπονες.
 Είναι από κει που δεν μπορούμε να ξεφύγουμε.
Μπορεί να μη μας αρέσει από την άποψη της προσωπικότητας
αλλά συνήθως,
όσο μεγαλύτερος ο βαθμός δυσκολίας μέσα σε μια σχέση,
τόσο μεγαλύτερος ο βαθμός επίγνωσης.
Το πραγματικό ζητούμενο δηλαδή.

Αλλά το θέμα είναι αλλού:
Το θέμα είναι
πώς να μην κολλάμε σε μια σχέση
όταν η ροή της ζωής
θέλει να την αφήσουμε να φύγει…


Το παρελθόν μας κρατάει σταθερά αιχμάλωτους.
Παρόλα αυτά
στη Μη Προσκόλληση κατοικοεδρεύει
η αληθινή ελευθερία.

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Οι πολύτιμοι φίλοι μου


Ο Θεός μας έδωσε τους φίλους για να δικαιολογηθεί
για τους συγγενείς…


 Πέρασαν κιόλα εννιά μήνες από τότε που η ζωή μου σείστηκε συθέμελα
κι εδώ αισθάνομαι σαν χρέος και σαν ανάγκη να κάνω μια ιδιαίτερη μνεία σε όλους τους φίλους μου.
Σ’ όλους αυτούς τους ανθρώπους που με στήριξαν κυριολεκτικά με κάθε τρόπο σε ιδιαίτερα δύσκολες στιγμές.
Που μαζί τους μίλησα, έκλαψα, θύμωσα, γέλασα μοιράστηκα φόβους
 κι ανασφάλειες… στην ουσία μπόρεσα να είμαι ο εαυτός μου κι αυτοί ήταν πάντα εκεί. Στο πριν, στη διάρκεια και στο μετά.
Εκεί είναι ακόμα…
Ίσως κάποτε δημιουργηθεί
η «Μέρα του Φίλου».
Νομίζω ότι θα είναι η μέρα που θα γιορτάζω ευλαβικά
περισσότερο κι από την μέρα που γεννήθηκα…


Μοναδικοί φίλοι και φίλες όπως:

Η Κατερίνα και οι Ελένη, που δεν υπάρχουν λόγια κι αν αρχίσω να περιγράφω τα όσα έκαναν για μας, μεθαύριο δε θα έχω τελειώσει…, απ’ την αρχή ως το … δεν υπάρχει τέλος, απλά συνεχίζεται,
Η Ιωάννα και η Ελένη, πάντα στο πλευρό μου σε κάθε είδους ανάγκη, είτε πρακτική είτε συναισθηματική,
Η Νικόλ, η Στέφη κι η Κατερίνα που μοιράστηκαν μαζί μου εκείνη την ιδιαίτερα μοναδική εμπειρία που έβαλε σφραγίδα και που θα μας ενώνει για πολλές ακόμα ζωές,
Η Σάσα κι ο Κώστας που μας έδωσαν το σπίτι τους στη Θεσσαλονίκη και μας συντρόφευσαν με την αγάπη τους,
Ο Άγγελος που μου έφερε κουλουράκια στο νοσοκομείο και μου συνέδραμε οικονομικά ως, δήθεν, δώρο Χριστουγέννων,
Η Ειρήνη που μου δάνεισε το αυτοκίνητό της τότε που δεν είχα και φιλοξενεί ακόμα το κάμπερ,
Η Μέμη με την ψυχολογική της υποστήριξη σε κρίσιμες καταστάσεις,
Η Μαρία κι ο Βασίλης με την αφιλοκερδή ουσιαστικότατη προσφορά τους όταν χρειάστηκε,
Η Αντρέα και η με κάθε τρόπο βοήθειά της, που μας έστειλε εκείνη την κοπέλα από τη Βραζιλία στη Γαλλία και μας πρόσφερε την απίστευτη βοήθεια χωρίς να μας γνωρίζει,
 Η Πένυ με τα μελομακάρονα στο νοσοκομείο,
Η Μάγια από την Αμερική που δεν σταμάτησε να με στηρίζει με άπειρα μέιλ για πάρα πολύ καιρό,
Η Κάρμεν από την Αμερική που εκτός από την ηθική βοήθειά της, μου πλήρωσε και 2 συνδρομές στην Tolle-TV, γιατί ήξερε ότι αυτό με ισορροπούσε,
Η Βαλέρια από τη Ρωσία που πλήρωνε λογαριασμούς στο κινητό της για να μαθαίνει νέα μου,
Η Μαρούλα που με φιλοξένησε το καλοκαίρι στο σπίτι της σε μια πολύ δύσκολη περίοδο,
Η Ρομίνα και η Λάρα από την Ιταλία με τα συγκινητικά μέιλ τους,
Η Ντανιέλ και η Μαριλίν από τη Γαλλία, με τις διαβεβαιώσεις τους από τις έρευνές τους για την άλλη πλευρά,
Η Νικολ και ο Ρομπερ από τη Γαλλία πάντα στο πλευρό μου, που ήρθαν με το κάμπερ για να μας δουν,
Η Κας από την Αγγλία με τα μέιλ της,
Η Μαγδα από τη Ν. Αφρική με τα μειλ της,
Η Λένα, η Χρύσα και η Σοφία,
Η Βίκυ,
Η Νατάσα,
Ο Θοδωρής και η Μαίρη,
Και σίγουρα όλοι εκείνοι που δε θυμάμαι να αναφέρω…

Ούτε η απεριόριστη ευγνωμοσύνη μου, ούτε ένα ευχαριστώ
είναι αρκετά – αυτό εννοείται – για το μεγάλο
Δώρο της Αγάπης που μου πρόσφεραν.
Η καρδιά και η αγάπη μου είναι μαζί τους.
Έμαθα απ’ αυτούς ότι ποτέ κανείς δεν είναι μόνος,
αν δε θέλει κάτι τέτοιο
 και ότι
όταν είναι ανοιχτός κι έχει εμπιστοσύνη,
η βοήθεια είναι πάντα πλάι του.















Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Ανατρέποντας Σταθερές….




Το Άγνωστο
είναι το εισιτήριό μου
για την Ελευθερία.




Οι μόνοι περιορισμοί που υπάρχουν
είναι αυτοί
που βάζω εγώ
σ’ εμένα.



Για να είμαι απόλυτα ζωντανός
πρέπει
ως προς το παρελθόν
να είμαι νεκρός…








Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Η Τέχνη του Ζην



Τη ζωή δεν τη ζεις με τα χρόνια,  τους μήνες,  τις  μέρες.
Τη ζεις με τις στιγμές.

Αν το βράδυ πριν κοιμηθείς φέρεις στο νου σου τη μέρα που πέρασες,
θα θυμηθείς μια δυο στιγμές κι όλο το υπόλοιπο θα έχει περάσει απαρατήρητο.
Έτσι κι η ουσία της ζωής
είναι φτιαγμένη από στιγμές μικρής διάρκειας.

Η τέχνη του Ζην βρίσκεται στο να ζεις  ένα βίωμα στην πληρότητά του όσο διαρκεί. Όταν έχει τελειώσει δεν έχει νόημα να το «τραβήξεις» για να συνεχίσει,
να επαναληφθεί, να κρατήσει κι άλλο. Αλλά ακόμα κι αν το πετύχεις, δε θα είναι ποτέ το ίδιο
γιατί η εμπειρία – πρώτη φορά σε καθετί – δεν επαναλαμβάνεται.

Αν θελήσεις να τη φυλακίσεις στην αποθήκη της μνήμης,
ώστε να μπορείς να την ανασύρεις όποτε θες,
σκέψου ότι,
από τη στιγμή που τέλειωσε, δεν είναι πλέον ζωντανή.
Πόση χάρη έχει μια βαλσαμωμένη εμπειρία;
Πόσο συναρπαστική μπορεί να είναι μια ζωή
ως ανακύκλωση αναμνήσεων;
Η επανάληψη ακυρώνει την έκπληξη… δεν μπορείς να κρατήσεις το παλιό και το νέο ταυτοχρόνως…
Άσε που αν είσαι συνεχώς απασχολημένος με παλιές φωτογραφίες, με παλιά γεγονότα και σενάρια,
δεν αφήνεις χώρο για κάτι νέο…

Η τέχνη της Ζωής βρίσκεται στη στιγμή.
Όλη η αιωνιότητα περιέχεται σ’ αυτή τη μικρή στιγμή.
 Όπως όλος ο ωκεανός περιέχεται σε μια μόνο σταγόνα.

Αν είσαι εκεί στο ραντεβού
με την ζωντανή έκπληξη της κάθε στιγμής, έχεις γευθεί ένα κομμάτι αιωνιότητας.
Και τι εξαιρετική πολυτέλεια να είσαι Παρόν κι όχι απών στη ζωή σου…
Αλλά πόσο λίγοι το ξέρουν!



                                                                       Από Καρδιάς

Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

The gift of life - Το δώρο της ζωής



Open your heart
to the great gift of life Today.
It’s not just another day:
It’s Today!!


Ανοίξτε την καρδιά σας
στο υπέροχο δώρο της ζωής
Σήμερα.
Δεν είναι απλώς μια άλλη μέρα:
Είναι Σήμερα!!